Bu şehir eskimiş
Terk etmeliyim bu şehri
İnsanlarını biliyorum
Kedilerini
Kedisiz sokaklarını biliyorum
Aynı yoldan geçemem tekrar
Aynı mahallede büyüyemem bir daha
Bu şehri eskittim
Terk etmeliyim bu şehri
Zaman durur bu şehirde
Geceleri zaman durur
Muhafazakar ailenin, günahkar ergen çocuğu gibi
Sessiz gürültüler kopar yalnızca bazı karanlık odalarında
Bu şehir bensiz de eksikti
Benle de eksik
Ümidi kalmamış bu şehrin
Gençliği kalmamış
Yeni bebekleri olmalı bu şehrin
Yeni gözleri...
Hangi sokaktaki ağaçları
Hangi gün budadılar biliyorum
Şimdi hangi otobüs gelecek
Otobüse hangi genç kız binecek
Biliyorum
Bu geçtiğimiz sokakta bir yazı vardı eski bir sevgiliye yazılmış, şu yeni boyanmış duvarın üzerinde
Yine bu sokakta
Tam da şu köşede
Bir dükkan açılmıştı
Üç ay durdu durmadı
Sonra yine kapandı kepenkleri
Ve camlar yine eski gazetelerle örtüldü.
Şu sinemada ilk kez buluşmuştum
Şu parkta ilk kez aşık olmuştum
Şu çay ocağı ilk tavlama denk
Yollarsa gençliğime...
Yine sevemem bu banktaki anıları
Yine geçemem aynı yollardan
Yine gidemem o tiyatroya
Yine mezun olamam bu okuldan
Bu şehir eskimiş
Eskitmişim bu şehri
Aynı adımları yürüyemem
Terk etmeliyim bu şehri
Yoksa bir gün gelir
Terk edemem
Meftun Levla
Comments
Post a Comment